13 sierpnia 2010 roku na stacji kolejowej w Żyrardowie zatrzymał się pociąg wiozący rekonstruktorów na uroczystości 90 rocznicy Bitwy Warszawskiej. W wyprawie uczestniczyło ponad siedemdziesiąt osób, żołnierze w mundurach wojska polskiego oraz towarzysząca im liczna grupa cywilów ubranych w stroje z epoki.

„Wampir”

W miesiącu styczniu 1922 roku do Mszczonowa przyjechał z Ameryki Stanisław M. z żoną Stefanją i dwojgiem małych dzieci. Pan Stanisław o charakterze spokojnym, pracowity, nabył najładniejszą posesję w Mszczonowie i przy niej 15 mórg ziemi, uprawiając tę sam przy pomocy kuzyna 17 letniego chłopca Dominika P., którego sprowadził z sąsiednich Wiskitek. Chłopiec ten nad swój wiek rozwinięty, inteligentny i obdarzony urodą podobał się płochej i lekkomyślnej Stenji, z która zawiązał bliższe stosunki intymne.

Mało znaną działalnością Hulki – Laskowskiego jest jego twórczość pisana dla dzieci. Poniżej przedstawiamy skany jednej z jego opowiastek rymowanych wraz z ilustracjami. Życzymy miłego czytania.

Z Instrukcji Organizacji Pracy Policji Państwowej powiatu błońskiego w Grodzisku Mazowieckim 1932 r.

12 września 1939 r. do Żyrardowa wkroczyły wojska niemieckie rozpoczynając blisko 6 letni okres okupacji. Miasto zostało wyzwolone 16 stycznia 1945 r. Okres ten zapisał się na kartach historii miasta jako czas terroru wprowadzonego przez okupanta oraz bezkompromisowej walki i oporu mieszkańców. W Żyrardowie aktywnie działał ośrodek ZWZ AK o kryptonimie „Żaba”, jak i inne organizacje podziemne, które brały udział w akcjach zbrojnych, sabotażowo-dywersyjnych wymierzonych w okupacyjne władze. W okolicach Żyrardowa oddziały partyzanckie niejednokrotnie toczyły ciężkie walki z żołnierzami niemieckimi (np. bitwa pod Jaktorowem 29 września 1944)

Józef Rapacki urodził się 19 marca 1871 r. w Warszawie. Bardzo wcześnie wykazał zainteresowanie malarstwem, a w trakcie nauki ujawniło się jego zamiłowanie do mazowieckiego krajobrazu. Uczył się rysunku u Wojciecha Gersona, studia odbył w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Umiłowanie natury, wrażliwość na pełen uroku mazowiecki pejzaż, to główne cechy charakterystyczne twórczości Rapackiego.

Poniżej przedstawiamy bardzo ciekawy tekst Henryka Sienkiewicza zamieszczony w dodatku do Tygodnika Ilustrowanego. Opisuje on swoje doznania podczas zwiedzania Żyrardowa i Zakładów Żyrardowskich w 1903 r.

Powstanie i rozwój straży pożarnej w Żyrardowie związany jest nierozerwalnie z uruchomieniem Fabryki Wyrobów Lnianych i koniecznością zapobiegania i zwalczania pożarów. Data powstania Fabrycznej Straży Ogniowej to rok 1867, ale jej reorganizacji na wzór berliński, dokonał pierwszy zawodowy naczelnik Kurt Blumke w 1884 roku i tę datę przyjmujemy jako początek straży w fabryce żyrardowskiej.

W końcu XIX wieku, wśród robotników żyrardowskich, ukształtował się charakterystyczny zwyczaj spędzania wolnego czasu, głównie dni świątecznych. Gdy dzień był bezchmurny, a słońce zachęcało do zabaw na świeżym powietrzu w swoich ciepłych promieniach, całe rodziny, zaopatrzone w zapasy żywności i antałek z piwem, wędrowały za miasto, aby tam cieszyć się naturą i jej dobrodziejstwami.

Rozwijający się w drugiej połowie XIX wieku przemysł, umożliwił kobietom podjęcie pracy wyspecjalizowanej i wymagającej przyuczenia do zawodu. W praktyce nabycie umiejętności przy obsłudze określonej maszyny, dawało szansę zatrudnienia w fabryce, choć w dość ograniczonym charakterze, przeważnie pomocniczym. W Zakładach Żyrardowskich mogło to dotyczyć pracy w oddziale wykończalni, szpularni, przędzalni, czy roszarni. Zajęcia tego typu wiązały się nierozłącznie z najniższymi płacami. Rzadziej miały kobiety możliwość zatrudnienia w oddziałach tkackich, gdzie praca przynosiła największy dochód i wymagała wyższych kwalifikacji oraz zdolności.