Jaga Karkoszka. Myślę obrazami. czerwiec - sierpień 2008

Słowo od autora do wystawy „MYŚLĘ OBRAZAMI”

Myślę obrazami
          Od zawsze
Widzę obrazy
          Od zawsze
Wypowiadam się obrazami
          Od zawsze
Pamiętam obrazami
          Od zawsze
Śnię obrazami
          Od zawsze
Marzę obrazami
          Od zawsze
Stwarzam obrazy
          Od zawsze

Kocham robienie obrazów – robiłam to , robię i zamierzam nadal to robić -  bo jest to sens mojego życia.
Jak większość twórców przechodzę przez rozmaite etapy twórcze.
Nie wymyślam żadnych teorii  które miałyby usprawiedliwić istnienie moich  obrazów.
Wszystkie moje prace są oparte na realistycznym widzeniu świata.

JAGA KARKOSZKA

Zwykło się trwać w przeświadczeniu, że najpełniejszą formą myśli są słowa, jednak o tym, jak pięknie, tajemniczo i niezwykle myśli się obrazami przekonuje nas swym malarstwem i grafiką Jaga Karkoszka.

Wystawa artystki w Muzeum Mazowsza Zachodniego jest kolejną prezentacją dzieł twórców związanych z naszym regionem.

Jaga Karkoszka urodziła się i wychowała w Krakowie, malarstwo i grafikę studiowała na PWSSP we Wrocławiu, od 2006 r. mieszka i tworzy w Międzyborowie k. Żyrardowa.

Wizyta w jej pracowni to szczególne przeżycie i jak to określa sama artystka „podróż w głąb”… chciałoby się dodać – siebie i jej magicznego świata. W przestrzeni poddasza pełnego słońca, pośród pędzli, farb, sztalug, walizek i kufrów, leżącego na łóżku, zwiniętego w kłębek kota, znajdują się jej obrazy. Swą barwą, nastrojem i wieloznaczną niekiedy treścią, przenoszą nas w świat wyobrażeń autorki. Świat zaczarowany…

Barbara Rzeczycka - Dyrektor Muzeum Mazowsza Zachodniego

 

ŻYCIORYS

Dyplom – 1969 w PWSSP we Wrocławiu.

Od 1969 należy do Z.P.A.P. oddział Kraków.

1969 – 1972 – pracuje w Pracowni Konserwacji Zabytków w Krakowie.

W 1978 z przyczyn rodzinnych zamieszkuje w Jaworkach koło Szczawnicy.

1982 – 1983 – realizuje zamówienie Kościoła Parafialnego w Szlachtowej koło Szczawnicy – Droga Krzyżowa

1987 – otrzymuje stypendium twórcze z Ministerstwa Kultury i Sztuki

1990 – powrót do Krakowa

1997 – Polskie Stowarzyszenie Marynistów wyróżnia obraz „Wyspa” – nagroda

2002 – otrzymuje I – go „Wirtuoza” w Krakowie – Prywatna nagroda Lidii Żukowskiej

2006 – przeprowadza się do Międzyborowa pod Warszawą

2007 (maj) – indywidualna wystawa w Galerii "U"na Ursynowie

2007 – przenosi członkostwo ZPAP do Okręgu Warszawskiego

2008 – indywidualna wystawa w Stawisku; udział w zbiorowych wystawach Okręgu Warszawskiego ZPAP: „Światło i kolor” oraz w wystawie poświęconej pamięci Jana Pawła II

Prace prezentowane na wystawach zbiorowych środowiska Krakowskiego, indywidualnie na około 60-ciu wystawach.

Prace znajdują się w muzeach i w zbiorach prywatnych w Polsce i na całym świecie.

Uprawia równolegle szereg cykli tematycznych, pracuje w technikach: oleje, ołówki, piórka – tusze, pastele, grafika warsztatowa.

 

 

Tak jak portret jest rebusem i kwintesencją osoby, tak pejzaż jest portretem miejsca (...) Wchodzi w skomplikowane relacje zarówno ze swym modelem oraz ze swymi elementami w warstwie świata przedstawionego. Pejzaż wciąga, mami, uwodzi i zwodzi odbiorcę. Domaga się niezwykle skutecznie patrzenia. Co ważne, wiążąc widza na stałe cały czas spełnia obietnicę - codziennie dostarczając przyjemności estetycznej. Dlatego raz zobaczony nie daje się już nigdy definitywnie porzucić jak odciśnięty w umyśle "powidok".

Barbara Fatyga

Jaga nie jest symbolistką, choć ją do tego nurtu niekiedy przypisują. Nie interesuje jej więc ukryte znaczenie przed­miotów ani ich tajemna wymowa. Jej świat jest stworzony z konkretów równie namacalnych i rzeczywistych jak nasze, dostępne zmysłom uniwersum. Tyle, że jest to jej własny świat rzeczy i znaczeń. Przez nią stworzony, lecz rządzący się swą własną logiką i opartymi na niej prawami. I w ten właśnie świat wierzy Jaga Karkoszka.

Jerzy Madeyski

Największą siłą malarstwa Jagi jest bardzo uniwersalne przedstawienie tematu. Intensywną barwą i wyrafinowanym rysunkiem podkreśla to, co się często przemilcza.

Waldemar Małek

Jaga Karkoszka. Osobo­wość artystyczna dużego formatu. Maluje od lat, prawie niezauważona (...)Oleje, gwasze, rysunki ołówkiem, piórkiem, kredką. Malarstwo jakby niedzisiejsze, bo rzetelne, pełne maestrii w każdym szczególe. Malarstwo twórcy dojrzałego, który panuje nad formą i jest świadomy swoich możliwości...

Anna Jabłońska